Author :
Abstract
Turizm endüstrisinin sosyo-ekonomik büyüme, istihdam yaratma, bulunduğu bölge halkının refah düzeyini artırma gibi bir itici güç durumunda olması, son yıllarda ülkeleri turistik destinasyonlara önem vererek, sürekli iyileştirme ve geliştirme çabalarına itmiştir. Bu iyileştirme süreçlerinde işletmelerin rekabet üstünlüğü yakalayabilmek için hangi avantajlara ve dezavantajlaraahip olduklarını bilmeleri faydalı olacaktır. Bu nedenle araştırmanın amacı, Türkiye’nin Akdeniz çanağında bulunan rekabet üstünlüğüne sahip en güçlü destinasyon bölgelerinin tespit edilmesi ve rekabet düzeylerini etkileyen unsurlar ile avantajlı ve dezavantajlı faktörlerin belirlenmesidir. Çalışmada, Birleşmiş Milletler Dünya Turizm Örgütü (UNWTO) tarafından yayımlanan Tourism Highlights 2020Dünya Ekonomik Forumu (WEF) tarafından yayımlanan Seyahat ve Turizmde Rekabet Edebilirlik Raporları’nın 2019 yılına ait verilerinden yararlanılmıştır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemi kullanılmış, veri toplama aracı olarak doküman inceleme yöntemleri ile verilere ulaşılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, İspanya, Fransa, İtalya, Portekiz, Yunanistan, Mısır ve Türkiye’nin Akdeniz çanağı bölgesinde rekabet üstünlüğüne sahip ülkeler oldukları tespit edilmiş ve bu ülkelerin rekabet avantajı ya da dezavantajına sahip oldukları kriterler belirlenmiştir. Araştırma ile İspanya ve Fransa’nın bu kriterlerden çoğunu karşıladığı sonucuna ulaşılmıştır. Türkiye’nin ise “emniyet ve güvenlik”, “sağlık ve hijyen”, “insan kaynakları ve istihdam”, “iş çevresi”, “bilgi iletişim teknolojileri”, “yer ve liman alt yapısı” kriterlerinde rakiplerinin gerisinde yer alırken, “fiyat üstünlüğü”, “hava taşımacılığı”, “doğal, kültürel kaynaklar” ve “iş seyahatleri” kriterlerinde ise iyileştirme olduğu tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
The fact that the tourism industry is a driving force for socio-economic growth, job creation, and increasing the welfare level of the people of the region has pushed countries to continuous improvement and development efforts by giving importance to touristic destinations in recent years. In these improvement processes, it will be useful for businesses to know what advantages and disadvantages they have in order to gain a competitive advantage. For this reason, the purpose of the research is to determine the strongest destination regions with a competitive advantage in the Mediterranean region of Turkey and the advantageous and disadvantageous factors that affect the competitiveness of these regions. In this study, the data of Tourism Highlights 2020 published by the United Nations World Tourism Organization (UNWTO) and the 2019 Travel and Tourism Competitiveness Reports published by the World Economic Forum (WEF) were used. In the research, the qualitative research method was used, and the data were obtained with document analysis methods as a data collection tool. According to the findings of the research, it has been determined that Spain, France, Italy, Portugal, Greece, Egypt and Turkey are the countries that have a competitive advantage in the Mediterranean basin region and the criteria that these countries have a competitive advantage or disadvantage are determined. With the research, it was concluded that Spain and France met most of these criteria. While Turkey lags behind its competitors in the criteria of "safety and security", "health and hygiene", "human resources and employment", "business environment", "information communication technologies", "ground and port infrastructure”, it has been determined that there is an improvement in the criteria of "price superiority", "air transportation", "natural and cultural resources" and "business travels".
Keywords
- 41- 4.9 25-5.1 63-4.6 30-5.1 59-4.9 97-4.2 89- 4.3 Bit Hazırlık 27-5.8 20-5.9 41-5.5 38-5.5 51-5.2 71-4.6 86-4.3 Kaynak: Dünya Ekonomik Forum (WEF)’nun 140 ülkeyi kıyasladığı “Turizmde Uluslararası Rekabet Edebilirlik Raporu”(2019) 2019 yılına ait raporda, İspanya 140 ülkenin arasında en iyi rekabet ölçütüne sahip olarak ilk sırada yer almaktadır. Akdeniz çanağında bulunan ve rekabet üstünlüğüne sahip diğer ülkeler sırasıyla; Fransa, İtalya, Portekiz, Yunanistan, Türkiye ve Mısır yer almaktadır. Tablo 2 ‘deki çevresel unsurların alt indeks unsurlarından iş çevresi 4.8; sağlık ve hijyen 6.5; insan kaynakları ve istihdam 5.1 ve bilgi işlem hazırlık kriterlerinden 5,9 puan alan Fransa, ilk sırada yer almıştır. Emniyet ve güvenlikte konusunda, Portekiz 6,3 puan aldığından dolayı ilk sırada olduğu görülmektedir. Türkiye’nin bu konuda 4.3 puan ile 140 ülke içinde 125. sıradadır. Türkiye’nin çevresel unsurlar konusunda tüm kriterlerin ortalaması alındığında 140 ülke arasında 4,6 puan ile 82. sırada olduğu görülmekte olup, Türkiye’nin Akdeniz çanağında yer alan rakiplerine oranla dezavantajlı olduğunu göstermektedir.
- 3 – 6.7 2 – 6.8 4 – 6.5 15 – 4.1 21 – 3.3 17 – 3.8 22 – 3.3 Tablo 5 ‘doğal kültürel kaynakların tüm alt kriterlerinden yüksek ortalaması 5,9 puan olan Fransa’nın, ilk sıralarda olduğu görülmektedir. Fransa’yı sırasıyla; İspanya, İtalya, Portekiz, Yunanistan, Türkiye ve Mısır izlemektedir. Bu bilgiler ışığında 2019 Dünya Ekonomik Forumu’nun Seyahat ve Turizm Rekabetçilik Endeksi’nin tüm kriterlerleri göz önünde bulundurulduğunda Türkiye 140 ülke arasında 43. sırada yer alırken, Akdeniz çanağında bulunan 7 güçlü rakip arasında 6. sırada olduğu görülmektedir.
- Dünya Turizm Örgütü (UNWTO)’nün Tourism Higlights 2020 raporunda İspanya’nın, turizm
- gelirlerinde %13,8 oranı ile en büyük paya sahip olduğu ifade edilmiştir. Türkiye 2018 ve 2019
- Crouch, G. ve Ritchie, J. R. B. (1999). Tourism competitiveness and societal prosperity. Journal of Business
- Research, 44(3), 137–152. Doğan, H. ve Üngüren, E. (2010). Alanya halkının turizme sosyokültürel açıdan bakışı. e-Journal of New
- World Sciences Academy, 5(4), 396-415. Dördüncü, H., İncekara, B. ve İncaz, S. (2015,Mayıs). Sürdürülebilirlik endeksleri üzerine bir değerlendirme
- Ulusal Lojistik ve Tedarik Zinciri Kongresinde sunulan bildiri, Gümüşhane. Dupeyras, A. ve MacCallum, N. (2013). Indicators for measuring compettiveness in tourism: A guidance
- document, OECD Tourism Papers,2013/02, OECD publishing. Dwyer, L. ve Kim, C. (2003). Destination competitiveness: Determinants and ındicators. Current Issues in
- Tourism, 6(5), 369–414. Enstitüsü, A. U. A. (2019). Akdeniz Havzası Coğrafyası Araştırmaları. Akdeniz Uygarlık Araşturma Enstitüsü
- haritası. Erişim tarihi: 15.04.2021, http://akdenizarastirmalari.akdeniz.edu.tr/anabilim-dallari-
- 2/akdeniz-havzasi-cografyasi-arastirmalari/ adresinden erişildi. Goeldner, C. R. ve Ritchie, J. R. B. (2003). Tourism: principles, practices, philosophies. (W. G. Hoboken, Ed.). Göral, R. (2017). Dünya ekonomik forumu turizm rekabetçilik raporu ışığında Türkiye turizminin
- rekabetçilik sorunları. Akademik Bakış Dergisi, (61), 141–166. Hassan, A. ve Uşaklı, A. (2013). Seyahat ve turizm rekabetçilik endeksi: Akdeniz çanağındaki
- destinasyonlara yönelik karşılaştırmalı bir analiz. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 10(2), 15. Hassan, S. (2000). Determinants of market competitiveness in an environmentally sustainable tourism
- industry. Journal of Travel Research, 38(3), 239–245. Kozak, M. ve Rimmington, M. (1999). Measuring tourist destination competitiveness: Conceptual
- considerations and empirical findings, Hospitality Management, 18(3), 273–283. Kozak, M. ve G.I.Crouch. (2004). Measuring comparative performance of vacation destinations, consumer
- psychology of tourism, hospitality and leisure. Wallingford: CAB International:, 285–302. Manap Davras, G. (2020). Akdeniz turizm destinasyonlarının rekabet gücü açısından TOPSIS ve VIKOR
- 1439–1456. Manhas, P. S., Manrai, L. A. ve Manrai, A. K. (2016). Role of tourist destination development in building its
- 21(40), 25–29. Ön Esen, F. ve Kılıç, B. (2017). Destinasyon rekabetçiliğini etkileyen faktörler: Fethiye ve Marmaris turizm
- 645–660. Sert, A. N. ve Şahbaz, R. P. (2017). Turist bakış açısıyla destinasyon rekabet gücünün belirlenmesinde
- Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(5), 74–92. UNWTO. (2021). International Turist Arivals and Tourism Receipts by Country of Destination.
- International Tourism high lights 2020 Edition. Erişim tarihi: 20.04.2021, https://www.e-
- unwto.org/doi/book/10.18111/9789284422456 adresinden erişildi. WEF. (2019). Dünya Ekonomik Forumu(WEF) ’un 140 Ülkeyi Kıyasladığı “Turizmde Ulusararası
- Rekabeteedebilirlik Raporu”. Erişim tarihi: 07.04.2021,
- http://www.turob.com/Files/Dosyalar/pdf/World Economic Forum raporu 2019.pdf adresinden
- Yüncü, H. R. ve Uca, S. (2020). Akdeniz turizm destinasyonlarının çevresel performans endeksine (2020)
- Gastronomy Hospitality and Travel (JOGHAT), 3(2), 299–310. Zemła, M. (2016). Tourism destination: The networking approach. Moravian Geographical Reports, 24(4), Zoğal, V. ve Baykal, F. (2021). Geçmişten geleceğe Akdeniz ülkelerinde turizm. Coğrafya Dergisi- Journal of
