Okuma alışkanlığı insanın en önemli yaşam becerilerinin başında gelir. Bu pratiklik küçük yaşta kazanılan önemli bir beceridir. Okuma becerisini alışkanlığa dönüştüren bireyler bilginin verdiği güce ve nihayetinde de mutluluğa ulaşırlar. Bu çalışmada gelecek kuşakların yetişmesinde en büyük paya sahip olan ebeveynlerin kitap okuma alışkanlıklarına yönelik görüşlerini incelemek amaçlanmıştır. Söz konusu amaca ulaşmak için çalışma nitel bir araştırmadır ve veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2020-2021 öğretim yılında Kırıkkale il merkezinde, bir özel eğitim kurumunun ilkokul birinci sınıfına devam eden çocukların velileri oluşturmaktadır. Araştırmada 11 annenin ve 9 babanın görüşü alınmıştır. Araştırmada elde edilen veriler frekans değerleri alınarak tablolaştırılmıştır. Araştırmanın sonucunda elde edilen bulgular şöyle özetlenebilir: Katılımcıların büyük çoğunluğunun düzenli kitap okumasına karşın okuma alışkanlıklarının istenilen düzeyde olmadığı tespit edilmiştir. Hiç kitap okumayan ebeveynlerin kendi yaşantılarında kitap okuyan rol modellerin olmamasının da okuma alışkanlığının oluşmamasında belirleyici bir faktör olduğu söylenebilir. Katılımcılardan annelerin babalara göre daha çok kitap okuduğu bilgisine ulaşılmıştır. Ebeveynlerin kitaplık oluşturarak kitaplarının düzenli durmasını, zarar görmeden saklanmasını, çocuklarının aitlik hissiyatıyla kitapla arasında bir bağ kurmasını istedikleri ve aynı zamanda kitap okuma amaçlarının geleceğe yatırım olarak tercih etikleri bilgisine ulaşılmıştır. Ayrıca kitap okumanın bir öğrenme yolu olduğu, ebeveynlerin çocuklarına rol model olmak için kitap okudukları da ulaşılan kritik sonuçlardan birisi olarak kaydedilmiştir.
Reading habit is one of the most critical life skills of a person. This practicality is an important skill acquired at a young age. Individuals who transform their reading skills into a habit reach the power of knowledge and ultimately happiness. This study, it is aimed to examine the views of parents, who have the biggest share in the upbringing of future generations, about their reading habits. The study is qualitative research to achieve this aim, and data were collected through a semi-structured interview form. The research study group consists of the parents whose children are in the first grade of primary school in a private school in Kirikkale city center in the 2020-2021 academic year. In the study, the opinions of 11 mothers and 9 fathers were taken. The data obtained in the study were tabulated by taking frequency values. The findings obtained as a result of the research can be summarized as follows: Although the majority of the participants regularly read books, it was determined that their reading habits were not at the desired level. It can be said that the absence of role models who read books in the lives of parents who have never read books in their own lives is also a determining factor in the lack of reading habits. It was found that mothers read more books than fathers. It has been learned that the parents want their books to be organized, to be kept away from damages by creating a library, want to establish a bond with the book with the sense of belonging, and prefer their reading purposes as an investment future. In addition, it was recorded as one of the critical results that reading books is a way of learning and that they read books to be a role model.