Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı, 10.sınıf geometri dersinde yapılandırmacı öğrenme ortamının öğrencilerin akademik başarı düzeylerine etkisini incelemektir. Katılımcılar 60 onuncu sınıf öğrencisidir. Deney ve kontrol grupları 30’ar öğrenciden oluşmuştur. Araştırma, yarı deneysel bir çalışmadır. Kontrol grubunda geleneksel öğretim, deney grubunda yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına uygun işbirlikli öğrenme yöntemi kullanılmıştır. Veriler, öğrenme etkinlikleri, Üçgenler Ünitesi Değerlendirme Sınavı ve öğrenci ders notları kullanılarak toplanmıştır. Veriler, nitel ve nicel olarak analiz edilmiştir. Deneysel süreç sonunda araştırma sonuçları gösteriyor ki, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin akademik başarıları arasında deney grubu lehinde anlamlı bir farklılık vardır. Ancak, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin problem çözme stratejileri (strateji geliştirme, stratejiyi uygulama ve çözümü değerlendirme) ile ilgili Üçgenler Ünitesi Değerlendirme Testi puanları arasında anlamlı fark yoktur.
Keywords
Abstract
The purpose of this study was to examine the effects of constructivist learning environment on the tenth grade students’ achievement in geometry class. Participants were 60 tenth-grade students. Both experimental and control group consists of 30 students. This research is a quasi-experimental design. Traditional learning method is conducted in control group and cooperative environment method according to constructivist learning approach is applied in experimental group. The data was collected by the Triangle Unit Achievement Test, learning activities and students’ notes. Data were analyzed both quantitatively and qualitatively. According to the this study there was a significant difference in the achievement scores between the experimental group and the control group, in favor of the experimental group.
Keywords
- Alkan, H. ve Ceylan, A. (2008). Matematik öğretmen adaylarının matematiksel düşünme gelişimi için öğrenme ortamı ve program tasarımı. Ankara: DPT PROJE NO: 203 K 120360.
- Arslan, A. ve Şahin, T. Y. (2004). Oluşturmacı yaklaşıma dayalı işbirlikli öğrenmenin öğrencilerin duyuşsal öğrenmelerine etkileri. XII. Ulusal Eğitim Bilimler Kurultayında sunulmuş bildiri, İnönü Üniversitesi, Malatya.
- Asan, A. ve Güneş, G. (2000). Oluşturmacı öğrenme yaklaşıma göre hazırlanmış örnek bir ünite etkinliği. Milli Eğitim Dergisi, 147, 50-53.
- Bayrak, F. ve Haciömeroğlu, G. (2018). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin matematik inançlarının ve yapılandırmacı öğrenme ortamlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 8(3), 100-114.
- Bernero, J. (2000). Motivating students in math using cooperative learning. Chicago, Illinois: Saint Xavier University, Field-Based Master’s Program.
- Brooks. J. ve Brooks, M. (1993). The case for the constructivist classrooms. Alexandria, Va: ASCD.
- Brooks, J. G. ve Brooks, M. J. (1999). In search of understanding: the case for constructivist classrooms. New York, USA: Alexandria VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
- Bukova-Güzel, E., Elçi, A. N. ve Alkan H. (Eylül, 2006). Çok yönlü etkinlik yaklaşımları ile matematiksel kavram oluşturma. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara.
- Bukova-Güzel, E. (2008). Yapılandırmacılık ve matematiksel düşünme süreçleri. E-Journal New World Science of Academy (NWSA): Education Sciences, 3(4), 678-688.
- Bukova, E. (2006). Öğrencilerin limit kavramını algılamasında ve diğer kavramlarla ilişkilendirilmesinde karşılaştıkları güçlükleri ortadan kaldıracak yeni bir program geliştirme (Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir).
- Dansereau, D. F. (1988). Cooperative learning strategies. C. E. Weinstein, E. T. Goetz, ve P. A. Alexander (Yay. Haz.). Learning and study strategies: Issues in assessment, instruction, and evaluation içinde (s. 103-120). New York: Academic Press.
- Demirel, Ö. (1999). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Önder Matbaacılık.
- Demirtaş, B., Oğuz, Y., Üredi, L. ve Akbaşlı, S. (2015). Yapılandırmacı öğrenme ortamları değerlendirmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XIV, Uluslararası Katılımlı Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu (21-23 Mayıs 2015) özel sayı, 235-245.
- Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Erdamar Koç, G. ve Demirel, M. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629-661.
- Gilbert, C. D. (2007). The effects of cooperative learning and teaming on student achievement in elementary mathematics (Ph.D Thesis, The Faculty of the College of Education, TUI University).
- Göksu, F. C. ve Köksal, N. (2016). Doğrular, açılar ve çokgenler konularının kavram karikatür destekli yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına göre işlenmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi-Journal of Qualitative Research in Education, 4(3), 68-91.
- Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi (10. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Erdamar, Koç, G. ve Demirel, M. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629-661.
- Jacobs, G. (2006). Cooperative Learning and Second Language Teaching. Cambridge University Press.
- Johnson, D. W., Johnson, R., Holubec, E. (1998). Cooperation in the classroom (6th ed.). Edina, MN: Interaction Book Company.
- Mason, J., Burton L. ve Stacey K. (1985). Thinking mathematically. Bristol: Addison-Wesley Publishing Company.
- Maxwell, J. A. (1996). Qualitative research design: An interpretative approach. Thousand Oaks, CA: Sage.
- Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded source book. Thousand Oaks CA: Sage Publications, ABD.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2005). Ortaöğretim matematik dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: MEB Basımevi.
- Moore, N. M. (2005). Constructivism using work and the impaction self efficacy, intrinsic motivation and group work skills on middle school mathematics student. Degree Doctor of Philosophy. Capelle University.
- Oğuz, A. (2004). Yükseköğretimde yapılandırmacı öğrenme ortamları. Eğitim Araştırmaları, 17, 188-197.
- Pat, H. (2001). The changing role of the teacher. THE Journal, 26.
- Slavin, E. R. (1980). Cooperative learning. Review of Educational Research, 50, 315-342.
- Slavin, E. R. (1990). Cooperative learning: Theory, research and practice. New Jersey: Prentice Hall, Englewood Cliffs.
- Saygın, Ö. (2003). Lise l biyoloji dersi hücre konusu öğretiminde yapılandırmacı yaklaşımın etkisi (Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara).
- Suhendi, A. (2018). Constructivist learning theory: The contribution to foreign language learning and teaching, KnE Social Sciences, 3(4), 87-95.
- Townsend, M. ve Wilton, K. (2003). “Evaluating change in attitude towards mathematics using the ‘then- now’ procedure ın a cooperative learning programme”. British Journal Of Educational Psychology, 73, 473-487.
- Vaughan, W. (2002). Effects of cooperative learning on achievement and attitude among students of color. Journal of Educational Research, 95(6), 359-364.
- Webb, J. (2002). Benefits of cooperative learning in a multimedia environment. B.S, Southern Illinois University. M.A. Thesis. ERIC #: (ED477457).
- Weinstein, C. E., Meyer, D. K. ve Stone, G. V. M. (1994). Teaching students how to learn. W. J. McKeachie, N. Chism, R. Menges, M. Svimicki, ve C. E. Weinstein (Yay. Haz. ). Teaching tips (9th ed.) içinde (s. 359367). Lexington, Toronto: D. C. Heath & Company.
- Wilson, B. G. (1996). Constructivist learning environments: Case studies in instructional design. Englewood.
- Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8.
- Yıldırım, F. S. (2017). An investigation of teachers’ skills on preparing constructivist learning environment by means of some variables. Journal of Research in Education, Science and Technology, 2(1), 15-24.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (3. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yurdakul, B. (2007). Eğitimde yeni yönelimler. Ö. Demirel (Yay. Haz.). Yapılandırmacılık (Üçüncü Baskı). s. 39-65. Ankara:. Pegem A Yayıncılık,.
