NERONIAS-EIRENOPOLIS KURTARMA KAZISI: İLK BULGULAR

Author :  

Year-Number: 2016-3
Language : null
Konu :
Number of pages: 14-31
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bazı kentler fazla değinilmeyen, uzak durulan ve göz ardı edilenler arasındadır. Çünkü fazla veri olmadığı için yeni bir şeyler söylemek zordur. Kilikia’nın tamamına egemen olan son vasal kralı IV. Antiochos tarafından kurulan kent, imparatorluk ailesini onurlandırmak amacı ile gelecek yeni imparatorun isminden esinlenerek adlandırılmıştır. İmparator Vespasianus döneminde ismi değiştirilen kent, zaman içinde eski önemini kaybeder. Çünkü tarihte birçok kentin kaderi iktidarın gücüyle beslenmektedir. Neronias – Eirenopolis de bu kentler arasındadır. Roma İmparatorluğu’nun gücü ve himayesi altında varlığını sürdüren Neronias – Eirenopolis, birçok farklı sikke tipiyle bile kültürel zenginliği göstermektedir. Tarihsel süreç içinde değişen politik koşullar nedeniyle de kent zamanla eski önemini kaybetmiştir. Yeni başlayan kazılar uzun zamandır devam eden yüzey araştırmalarının bilgileriyle birleşerek yazılı kaynaklarda ismine sıkça rastlamadığımız kent hakkında yeni veriler sunmaktadır. Kilikia Pedias’ın doğu sınırındaki konumuyla dikkat çekici bir yerleşim olmasına rağmen üzerinde fazla kafa yorulmayan, çalışılmayan ama çalışılmayı bekleyen artık sesini duyurmak isteyen bir kenttir. Eğer dinleyebilirsek bize ilerde çok şey söyleyecektir.

Keywords

Abstract

Some cities are among ones which have kept way from and ignored. Because of the insufficient evidence, it is difficult to say something new. The city that was founded by Antiochos IV, the last vassal king of the entire Cilicia, has been named by inspiring from the name of the next emperor in order to honor the family of the empire. The city which was renamed during the reign of Emperor Vespasianus lost its former significance over the time. Because the destiny of many cities is fed by the power of puissance in history. Neronias - Eirenopolis is also found among these cities. Neronias - Eirenopolis city, that sustained its existence under the influence and power of the Roman Empire, shows us cultural richness even with many different types of coins. The city lost its former importance, because of the changing politic conditions in time. Recent excavations have connected with the knowledge of long-standing surveys and provide new information about the city that is not well-known from the ancient written sources. Although it is a remarkable settlement with its location on the eastern border of Kilikia Pedias, it is a city which is not meditated, and not much studied, but is desired to announce its voice and is waiting to be studied. If we can listen, she will tell us a lot of things.

Keywords


  • Akok, M. (1957). Augusta Şehri Harabesi. TürkArkDerg. 7.2, 15-20.

  • Altınoluk, Z. S. (2005). Sikkelerin Işığında Küçük Asya`da Irmak Tanrıları. Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

  • Arslan, M. (1993). Anadolu Medeniyetleri Müzesindeki Roma Dönemi Kilikya Şehir Sikkeleri. Anadolu Medeniyetleri Müzesi 1992 Yıllığı, 197-273.

  • Arslan, M. (2003). İ.Ö. 188 Yılından İ.Ö. 67 Yılına Kadar Lykia, Pampylia ve Kilikia Trakheia Sahillerindeki Korsanlık Faaliyetleri: Nedenleri ve Sonuçları. Adalya, VI, 91-116.

  • Arslan, M. ve N. Tüner Önen (2011). Akdeniz’in Korsan Yuvaları Kilikia, Pamphylia, Lykia ve Ionia Bölgelerindeki Korykoslar. Adalya, XIV, 193-206.

  • Aykaç, P. ve G. Bilgin Altınöz (2009). Tarsus Kenti Tarihsel Katmanlarının Açığa Çıkartılması. (Editörler: Yüksel Özdemir, Ali Arslan). Mersin Sempozyumu. Cilt I. 19-22 Kasım 2008, Mersin: Mersin Valiliği Sempozyum Dizisi: 1, 52-61.

  • Barrett, A. A. (1996). Agrippina. Mother of Nero. Londra: B T Batsford Ltd.

  • Borgia, E. (2013). The Rule of Antiochus IV of Commagene in Cilicia: A Reassesment. (Editörler: Michael C. Hoff, Rhys F. Townsend). Rough Cilicia. New Historical and Archaeological Aprroaches. Proceedings of an International Conference held at Lincoln, Nebraska, October 2007, Oxford: Oxbow Books, 8798.

  • Dauphin, C. (1978). Byzantine Pattern Books: A Re-examination of the Problem in the Light of the 'Inhabited Scroll'. Art History, I(4), 400-423.

  • Dauphin, C. (1987). The Development of the “Inhabited Scroll” in Architectural Sculpture and Mosaic art from late Imperial Times to the Seventh Century A.D. Levant, XIX, 183-212.

  • Durugönül, S. (1995). Kilikia Kulelerinin Tarihteki Yeri. Arkeoloji Dergisi, III, 197-203.

  • Edwards, R. W. (1987). The Fortifications of Armenian Cilicia. Washington, D.C: Dumbarton Oaks.

  • Ege, İ. ve İ. Kortuk (2015). Düziçi Ovası (Düziçi/Osmaniye) ve Yakın Çevresinin Jeomorfolojisi. The Journal of Academic Social Science Studies, 33, 295-313.

  • Erhan, F. (2014). Antik Çağ Kilikia Sikkelerinde Dinsel Tasvirler. Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul

  • Ertekin, E. (2009). Pompeius’tan Justinianus’a Kadar Kilikya’da Roma Eyalet Organizasyonu. (Editörler: Yüksel Özdemir, Ali Arslan). Mersin Sempozyumu. Cilt 3. 19-22 Kasım 2008, Mersin: Mersin Valiliği Sempozyum Dizisi: 1, 2031-2035.

  • Gough, M. (1956). Augusta Ciliciae. Anatolian Studies, 6, 165-177.

  • Gough, M. (19792). Augusta. Princeton Encyclopedia of Classical Sites, 113.

  • Gough, M. (19792). Flaviopolis. Princeton Encyclopedia of Classical Sites, 330.

  • Hachlili, R. (2009). Ancient Mosaic Pavements. Themes, Issues, Trends. Brill: Leiden, Boston.

  • Hellenkemper, H. (1980). Zur Entwicklung des Stadtbildes in Kilikien. Aufstieg und Niedergang der römischen Welt. II. 7(2), 1262-1283.

  • Hild, F. (1993). Eirenupolis in der Kilikia Pedias. (Editörler: Gerhard Dobesch, Georg Rehrenböck). Die epigraphische und altertumskundliche Erforschung Kleinasiens: Hundert Jahre Kleinasiatische Kommission der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. Akten des Symposiums vom 23 bis 25 Oktober 1990, Wien: Verlag von Österreichischen Akademie der Wissenscaften, 221-225.

  • Honigmann, Ε. (1950). Νeronias-Irenopolis in Eastern Cilicia. Byzantion, 20, 39-61.

  • Jean, É. (2001). La Cilicie Pluralité et Unité. (Editörler: Eric Jean, Ali M. Dinçol, Serra Durugönül). La Cilicie: Espaces et Pouvoirs Locaux (2e millénaire av. J.-C. 4e siècle ap. J.-C.). Actes de la Table Ronde d’Istanbul, 2-5 novembre 1999. (Varia Anatolica, 13). Istanbul: Institut Français d'Études Anatoliennes, 5-12.

  • Jones, A. H. M. (19712). The Cities of Eastern Roman Provinces. Oxford: Clarendon Press.

  • Kaplan, D. (2009). Roma İmparatorluk Çağı’nda Kilikia: Kent, Kurumları, Bayındırlık Hareketleri ve İmparatorluk Kültü. (Editörler: Yüksel Özdemir, Ali Arslan). Mersin Sempozyumu. Cilt I. 19-22 Kasım 2008, Mersin: Mersin Valiliği Sempozyum Dizisi: 1, 90-96.

  • Karbach, F.-B. (1992/93). Die Münzprägung der Stadt Eirenopolis in Ostkilikien. Jahrbuch für Numismatik und Geldgeschichte, 42/43, 83-145.

  • Kurt, M. (2011). Ovalık Kilikya’da M.Ö. I. Yüzyıl Roma Yönetim Olgusu ve Tarkondimotos Krallığı. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 429-446.

  • Kültür Envanteri (2014). Osmaniye Taşınmaz Kültür Varlıkları Envanteri. (Editör: Nalan Yastı). Osmaniye: Osmaniye Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü.

  • Langdale, A. (2009). The Architecture and Mosaics of the Basilica of Agias Trias in the Karpas Peninsula, Cyprus. Journal of Cyprus Studies. 15(37), 1-18.

  • Levick, B. (1967). Roman Colonies in Southern Asia Minor. Oxford: Clarendon Press.

  • Magie, D. (1950). Roman Rule in Asia Minor. Princeton, New Jersey: Princeton University Press.

  • Maricq, A. (1958). Res Gestae Divi Saporis. Syria, 35, 295-360.

  • Ramsay, W. M. (1961). Anadolu’nun Tarihi Coğrafyası (Çev. Mihri Pektaş). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

  • Robert, L. (19622). Villes d'Asie Mineure. Études de Géographie Ancienne. Paris: Éditions E. de Boccard.

  • Sayar, M. H. (1992). Doğu Kilikya´da Epigrafi ve Tarihi-Coğrafya Araştırmaları 1990. Araştırma Sonuçları Toplantısı, IX, 203-221.

  • Sayar, M. H. (1995). Kilikya´da Epigrafi ve Tarihi Coğrafya Araştırmaları 1993. Araştırma Sonuçları Toplantısı, XII, 39-59.

  • Sayar, M. H. (1998). Flaviopolis. Der Neue Pauly, IV, 544.

  • Sayar, M. H. (1999). Antik Kilikya’da Şehirleşme. XII. Türk Tarih Kongresi. I. Cilt. Ankara, 193-216.

  • Sayar, M. H. (2001). Tarkondimotos, seine Dynastie, seine Politik und seine Reich. (Editörler: Eric Jean, Ali M. Dinçol, Serra Durugönül). La Cilicie: Espaces et Pouvoirs Locaux (2e millénaire av. J.-C. 4e siècle ap. J.-C.). Actes de la Table Ronde d’Istanbul, 2-5 novembre 1999. (Varia Anatolica, 13). Istanbul: Institut Français d'Études Anatoliennes, 373-380.

  • Sayar, M. H. (2002). Kilikya´da Epigrafi ve Tarihi-Coğrafya Araştırmaları 2000. Araştırma Sonuçları Toplantısı, 19(2), 111-126.

  • Sayar, M. H. (2003). Kilikya´da Epigrafi ve Tarihi-Coğrafya Araştırmaları 2001. Araştırma Sonuçları Toplantısı, 20(2), 59-70.

  • Sayar, M. H. (2004a). Das Ebene Kilikien vom Tod Alexanders des Großen bis zur Gründung der Provinz Cilicia durch Kaiser Vespasian (323 v. Chr.-72/73 n. Chr.). (Editörler: Marion Meyer-Ruprecht Ziegler) Kulturbegegnung in einem Brückenland. Gottheiten und Kulte als Indikatoren von Akkulturationsprozessen im Eben Kilikien. Asia Minor Studien 53, Bonn: Dr. Rudolph Habelt GMBH, 17-28.

  • Sayar, M. H. (2006a). Toroslardan Akdeniz’e Çukurova Eski Çağ Tarihi ve Tarihî-Coğrafya Araştırmalarına Yeni Katkılar 1990-2005, Colloquium Anatolicum, V, 25-44.

  • Sayar, M. H. (2006b). Kilikya Yüzey Araştırmaları 2004. Araştırma Sonuçları Toplantısı, 23(1), 1-12.

  • Sayar, M. H. (2011). Die Tarkondimotiden-Ein späthellenistisches Kleinkönigreich im Ebenen Kilikien (Südtürkei). Ein Forschungsvorhaben. (Editörler: Felix Pirson, Ulrike Wulf-Rheidt). Austausch und Inspiration: Kulturkontakt als Impuls architektonischer Innovation. Kolloquium vom 28.-30.4.2006 in Berlin anlässlich des 65. Geburtstages von Adolf Hoffmann. Mainz am Rhein: Verlag Philip von Zabern, 82-88.

  • Sayar, M. H. (2011). Kilikya Yüzey Araştırmaları 2009. Araştırma Sonuçları Toplantısı, 28(2), 247-250.

  • Sayar, M. H. (2012). Kilikya Eskiçağ Tarihi-Coğrafyası ve Yerleşim Arkeolojisi Araştırmaları 2010. Araştırma Sonuçları Toplantısı, 29(1), 461-473.

  • Sayar, M. H. ve P. Siewert ve H. Taeuber (1993). Doğu Kilikya´da Epigrafi ve Tarihi-Coğrafya Araştırmaları, 1991. Araştırma Sonuçları Toplantısı, X, 175-197

  • Seyrig, H. (1950). Irenopolis—Neronias—Sepphoris. The Numismatic Chronicle and Journal of the Royal Numismatic Society. Sixth Series, Vol. 10, No. 39/40, 284-289.

  • Tahberer B. ve İ. Uzel (2005). Antik Kilikya Sikkelerinde Asklepios Kültü. Belleten, LXIX(254), 9-58.

  • Taraporewalla, R. The Templum Pacis: Construction of Memory under Vespasian. Acta Classica, 53 (2010),

  • Tekin, O. (2001). River-Gods in Cilicia in the Light of Numismatic Evidence. (Editörler: Eric Jean, Ali M. Dinçol, Serra Durugönül). La Cilicie: Espaces et Pouvoirs Locaux (2e millénaire av. J.-C. 4e siècle ap. J.C.). Actes de la Table Ronde d’Istanbul, 2-5 novembre 1999. (Varia Anatolica, 13). Istanbul: Institut Français d'Études Anatoliennes, 519-551.

  • Tekin, O. (2002). Ceyhan: Çukurova’da Bir Irmak Tanrısı. Toplumsal Tarih, 104, 34-35.

  • Tekin, O. (2008). Sikkelerin Işığında Çukurova’da Irmak Tanrıları: Seyhan ve Ceyhan. 1. Ceyhan Sempozyumu. Ceyhun’dan Ceyhan’a Bildiriler. 29 Mart-1 Nisan 2006, Adana: Ceyhan Belediyesi Kültür Yayınları, 313-314.

  • Tiryaki, A. (2016). Rhodiapolis Piskoposluk Kilisesi’nin Geometrik Desenli Taban Mozaikleri. Olba, XXIV,

  • Tülek, F. (2004). Late Roman and Early Byzantine Floor Mosaics in Cilicia. Doktora Tezi, Illinois: Urbana- Champaign University.

  • Tülek, F. (2006). Kilikya Bölgesi Mozaikleri Araştırması: Ovalık Kilikya 2001-2003. Araştırma Sonuçları

  • Tülek, F. (2008). Osmaniye İli ve İlçelerinde Arkeolojik Yüzey Araştırması 2005 Yılı Çalışması. Araştırma Sonuçları Toplantısı, 25(1), 305-326.

  • Tülek, F. (2009). Osmaniye Arkeolojik Yüzey Araştırması 2008. Archaeological Surveys in Osmaniye in 2008. ANMED, 7, 158-163.

  • Tülek, F. (2010a). Osmaniye Arkeolojik Yüzey Araştırması 2008 Yılı Çalışması. Araştırma Sonuçları

  • Tülek, F. (2010b). Osmaniye Arkeolojik Yüzey Araştırması 2009. Archaeological Surveys in Osmaniye in 2009. ANMED, 8, 159-164.

  • Ünal, A., Girginer, K. S. (2007). Kilikya-Çukurova. İlk Çağlardan Osmanlılar Dönemi’ne Kadar Kilikya’da Tarihi Coğrafya, Tarih ve Arkeoloji. İstanbul: Homer Kitabevi.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics