Author :
Abstract
Yukarı Çukurova olarak adlandırılan bir bölgede yer alan Osmaniye iline bağlı Düziçi ilçesi, tarih boyunca birçok Türk boyuna ev sahipliği yapmıştır. Bu özelliğinden dolayı Türk kültür unsurları, yörede varlığını geçmişten bugüne sürdürmüştür. Eski Türk inanç sisteminin sembolleri de bu kültür unsurlarının içinde önemli bir yere sahiptir. Düziçi ilçesinde yaptığımız incelemelerde, eski Türk inanç kültürü sembollerinin eskiye oranla şekil değiştirse de canlılığını koruduğu görülmüştür. Çalışmamızda, Türklerin aile ve evlenmeye verdiği değer saptanmış, daha sonra yörede yaptığımız tespitler ışığında, hayatın dönüm noktalarından biri olan evliliğin içinde yer alan saçı geleneği, toy geleneği, ocak kavramı, gelinci gitme, gelin indirme, kapı eşiğinde yapılan uygulamalar, gelinlik etme ve evlenemeyenlerin yaptıkları pratikler, eski Türk inanç sisteminin sembollerinin içinde belirlenmeye çalışılmıştır.
Keywords
Abstract
Düzici county of Osmaniye which is located in the region called as upper Cukurova has hosted lots of Turkish tribes during the history. Because of that feature, Turkish cultural elements has kept its existence in the area until the present day. The symbols of ancient Turkish belief system has an important role in these cultural elements, too. It’s seen that the symbols of ancient Turkish belief culture kept alive even if it’s changed in the past. The importance of family and marriage given by the Turkish has been detected; later, by these detections saçı tradition, toy tradition, ocak concept, taking the bride, getting off the bride, things done at the door, being bride which is one of the turning points in life and pratics done by the ones who couldn’t marry has been tried to detect in the ancient Turkish symbols of belief.
Keywords
- Aslan, M. (1991). Osmanlı Saray Düğünlerinde Yağma Geleneği. Milli Folklor Dergisi, 2(10), 54–57.
- Er, T. (1997). Ürgüp ve Çevresi Evlenme Ādetlerinde Meydana Gelen Sosyal ve Kültürel Değişimler. V. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi, IV. Cilt (Gelenek-Görenek-İnançlar), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 191–201.
- Erdentuğ, N. (1991). “Türkiye’nin Karadeniz Bölgesinde Evlenme Görenekleri ve Törenleri”, İçinde, Aile Yazıları 4 (Evlilik Kurumu ve İlişkileri), Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları, 319-327.
- Eröz, M. (1996). Milli Kültürümüz ve Meselelerimiz. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Gökalp, Z. (1995). Türk Medeniyet Tarihi, (Sadeleştiren: Yalçın TOKER). İstanbul: Toker Yayınları.
- Gülensoy, T. (1984). Türk Mitolojisinden Kaynaklanan Bir Halk Oyunu ve Türküsü. Milli Kültür Dergisi, (44), 41–43.
- İlçemiz Düziçi Dergisi (1990). Osmaniye: Düziçi Kaymakamlığı Yayınları. (İD).
- İnan, A. (1998). Makaleler ve İncelemeler. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
- ---------- (2000). Tarihte ve Bugün Şamanizm (Materyaller ve Araştırmalar). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
- Kafesoğlu, İ. (2000). Türk Millî Kültürü. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
- Kalafat, Y. (1995). Doğu Anadolu’da Eski Türk İnançlarının İzleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
- Malinowski, B. (1992). Bilimsel Bir Kültür Teorisi ( Çev: Saadet Özkal). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
- Nirun, N. (1994). Sistematik ve Sosyoloji Yönünden Aile ve Kültür. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi
- Ögel, B. (2001). Dünden Bugüne Türk Kültürünün Gelişme Çağları. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı.
- ------------- (2002). Türk Mitolojisi II. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
- Şimşek, E. (2003). Kadirli ve Sumbas (Osmaniye)’ta Evlenme Ādetleri. Osmaniye Folkloru ve Halk Kültürü (Sempozyumu) Bildirileri, 4-5 Ocak 2003. Osmaniye: Osmaniye Valiliği Yayınları, 11– 35.
- Tecemen, A. (1995). Türk Fin-Ugor, Moğol-Mançu Toplulukları İnanışları Zemininde Bulgaristan Türkleri İnanışları veya Türk Kimliği. Ankara: Üçbilek Matbaası.
- Tezcan, M. (1997). Kültürel Antropoloji. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- ------------- (2000). Türk Ailesi Antropolojisi. Ankara: İmge Kitapevi.
