Author:
Abstract
Gelişen teknolojiler, COVID-19 salgını eğitim-öğrenme süreçlerini etkilemiş ve çağın gerekliliklerine uygun yeni yaklaşımlar geliştirilmesinin önünü açmıştır. Yabancı dil öğrenimi/öğretimi de bu değişimlerden en çok etkilenen alanlardan biridir. Yabancı dil öğrenimi artık sadece kursa katılmakla ya da örgün eğitimle değil; internet üzerinden, mobil cihazlarla ve bu amaçla geliştirilen uygulamalarla gerçekleşmektedir. Fakat gelişen teknolojilerle geleneksel yabancı dil öğretim/öğrenim tekniklerini kullanmak yetersiz kalmaktadır. Bu nedenle yabancı dil öğreniminde mobil öğrenmeden, nano ve mikro öğrenmeye kadar çeşitli kavramlar literatürde yerini almıştır.
Mikro öğrenme; bilgi bombardımanı altında olduğumuz ve zaman sıkıntısı yaşadığımız 21. yüzyılda öğrenene dilediği zaman, dilediği yerde, ihtiyaç duyduğu miktarda bilgi vermeyi hedefleyen ve öğrenmenin bilişsel süreçlerine odaklanan bir yaklaşımdır. Duolingo gibi yabancı dil öğrenmek için hazırlanan pek çok dijital uygulama mikro öğrenme yaklaşımını temel alarak oluşturulmuştur. Mikro öğrenme, son yıllarda sıkça kullanılan ancak yabancı dil öğrenimi/öğretiminde üzerine çok araştırma yapılmamış bir yaklaşım türüdür. Araştırma kapsamında yapılan alan yazın taramasında, yabancı dil olarak Türkçenin öğreniminde mikro öğrenme yaklaşımı ile yapılmış herhangi bir çalışmaya rastlanmamıştır. Betimsel analiz yöntemiyle oluşturulan bu araştırma ile mikro öğrenme ve mikro öğrenmenin temel prensipleri hakkında bilgi vermek, yabancı dil olarak mikro öğrenme üzerine yapılan çalışmalara değinilerek yabancı dil olarak Türkçenin öğretimi/öğreniminde mikro öğrenme yaklaşımının nasıl kullanılabileceğine dair önerilerde bulunmak hedeflenmiştir.
Keywords
Abstract
Developing technologies and the COVID-19 pandemic have affected the education-learning processes and paved the way for the development of new approaches following the requirements of the age. Foreign language learning/teaching is one of the fields most affected by these changes. Foreign language learning is not only by attending a course or formal education anymore; but also takes place over the internet with mobile devices and applications developed for this purpose. However, using traditional foreign language teaching/learning techniques with developing technologies is insufficient. For this reason, various concepts, from mobile learning to nano and microlearning, have taken their place in the literature on foreign language learning.
Microlearning is an approach that focuses on the cognitive processes of learning, aiming to provide students with the amount of information they need whenever and wherever they want in the 21st century, when we are under information bombardment and lack of time. Many digital applications for learning a foreign language, such as Duolingo, were created using the microlearning approach. Microlearning is a type of approach that has been used frequently in recent years but has not been studied much in foreign language learning/teaching. In the literature review conducted within the scope of the research, no study was found based on the micro-learning approach in learning Turkish as a foreign language. This research, which was conducted with the method of descriptive analysis, it is aimed to give information about microlearning and the basic principles of microlearning to make suggestions on how to use the microlearning approach in teaching/learning Turkish as a foreign language by referring to the studies on microlearning as a foreign language.