ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ BAĞLAMINDA YENİLİKÇİ ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNE YÖNELİK TUTUMLAR, UYGULAMALAR VE KARŞILAŞILAN ZORLUKLAR: NİTEL BİR ARAŞTIRMA
Author :
Abstract
Eğitimdeki dönüşüm, öğretim yöntemlerinin sürekli olarak yenilenmesini ve geliştirilen yeni yaklaşımların sınıflarda etkin bir şekilde uygulanmasını gerektirmektedir. Bu bağlamda, öğretmenlerin geleneksel öğretim yöntemlerine dair bilgi düzeyleri ve tutumları kadar, yenilikçi yöntemlere yönelik bakış açıları ve uygulama sıklıkları da önem arz etmektedir. Bu çalışma, Türkçe öğretmenlerinin geleneksel ve yenilikçi öğretim yöntemlerine ilişkin bilgi düzeylerini, tutumlarını, sınıf içindeki uygulama sıklıklarını ve bu yöntemleri uygularken karşılaştıkları zorlukları incelemeyi amaçlamaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması kullanılarak gerçekleştirilen bu araştırmanın çalışma grubu, Türkiye’deki devlet okullarında görev yapan 34 Türkçe öğretmeninden oluşmaktadır. Veriler içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Çalışma sonuçları, öğretmenlerin geleneksel öğretim yöntemlerine yönelik bilgi düzeylerinin yüksek olduğunu, ancak yenilikçi yöntemler konusunda bilgi eksikliği yaşadıklarını ortaya koymaktadır. Yenilikçi yöntemlerin tercih edilme nedenleri, genellikle pedagojik faydalarla ilişkilendirilirken bu yöntemlerin sınıf mevcudu, teknolojik altyapı eksiklikleri ve zaman kısıtlamaları gibi engeller nedeniyle etkin bir şekilde uygulanmasının zor olduğu vurgulanmaktadır. Öğretmenlerin yenilikçi öğretim yöntemlerine yönelik tutumları olumlu olmakla birlikte bu yöntemlerin daha verimli kullanılabilmesi için altyapı desteği ve profesyonel gelişim fırsatlarının artırılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, öğretmenlerin meslektaşlarıyla bilgi paylaşımı ve iş birliği oranlarının yüksek olması, pedagojik gelişim için önemli bir kaynak sağlasa da geleneksel yöntemlere bağlılık ve yenilikçi yöntemlere yönelik farkındalık eksiklikleri iş birliği süreçlerinde engeller oluşturmaktadır. Yenilikçi öğretim yöntemlerinin etkili bir şekilde uygulanabilmesi için öğretmenlerin ihtiyaç duyduğu temel kaynakların teknolojik altyapı ve sürekli eğitim olduğu sonucuna varılmıştır.
Keywords
Abstract
The transformation in education requires the continuous renewal of teaching methods and the effective implementation of newly developed approaches in classrooms. In this context, teachers' knowledge levels and attitudes toward traditional teaching methods, as well as their perspectives on and frequency of using innovative methods, are of great importance. This study aims to examine the knowledge levels, attitudes, frequency of classroom implementation, and challenges faced by Turkish language teachers regarding traditional and innovative teaching methods. Conducted using the case study approach, a qualitative research method, the study group consists of 34 Turkish language teachers working in public schools in Turkey. The data were analyzed using content analysis. The findings reveal that teachers have a high level of knowledge regarding traditional teaching methods but face a knowledge gap concerning innovative methods. The reasons for preferring innovative methods are generally associated with pedagogical benefits, although their effective implementation is hindered by barriers such as class size, lack of technological infrastructure, and time constraints. While teachers’ attitudes towards innovative teaching methods are positive, it is emphasized that infrastructure support and increased professional development opportunities are necessary for more effective use of these methods. Additionally, although the high rate of information sharing and collaboration among colleagues serves as a significant resource for pedagogical development, attachment to traditional methods and lack of awareness of innovative methods create barriers in collaborative processes. It is concluded that the primary resources needed for the effective implementation of innovative teaching methods are technological infrastructure and continuous professional training.
