Sözün geçmişten bugüne insan yaşamında etkin bir yeri bulunmaktadır. Söz, yaşayan dilde, anlamlı ses bütünlerinin bağlam oluşturduğu sürekli bir sürecin sonucu olarak şekillenmiştir. Söz varlığı zaman içerisinde dilin maddi ve manevi değişimleri sonucunda oluşan farklı kullanımları bünyesinde barındırarak yaşayan kültürde gelişmeye devam eden bir yapıdır.
Bu araştırmanın amacı yabancı dil olarak Türkçe öğretimi sürecinde söz varlığının yerini ve önemini belirlemektir. Bunun için kalıp sözler, alan yazını taraması ve uzman görüşleri de dikkate alınarak belirli bir sıralamaya göre incelenmiştir. Çalışmanın kapsamında, kalıp sözlerin günlük kullanım içerisindeki yerine ve ana dilin yabancı dil olarak öğretimi sürecindeki önemine yer verilmiştir. Araştırmanın bulgularını belirlemek için doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın bulguları literatürdeki benzer çalışmalarla karşılaştırılmış ve sonuçların uyumlu olduğu görülmüştür.
Çalışmada ilk olarak dil ve kültür olgularının bütünlüğü tartışılmış, söz kavramı incelenmiş ve dil içerisinde yer alan kalıp sözlerin sınıflandırılması yapılmıştır. Son olarak, kalıp sözlerin dört temel dil becerisinin hem ana dil hem de yabancı dil olarak Türkçe öğretimi sürecindeki önemi tartışılmıştır. Çalışmanın son kısmında ele alınan bulguların da gösterdiği üzere bu konuda yeterli materyalin bulunmadığı tespit edilmiştir. Çalışma bulgularından hareketle Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi sürecine ilişkin iki alanda öneriler geliştirilmiştir. Bunlar; sözcük dağarcığına ilişkin günlük yaşamdan uygulamalı örneklerin hazırlanmasına yönelik öneriler ile dil ve kültür bağlamında anadilin farklı ağız yapılarındaki kalıp yargılara ilişkin örnek anlatımların sınıf ortamına uyarlanmasına yönelik önerilerdir.
Word has a crucial place in human life, and it has taken shape because of a continuous process in which meaningful word units have created a context in living language. Vocabulary is a structure that continues to develop in living culture by incorporating different uses formed because of material and spiritual changes in language over time.
This study aims to determine the place and importance of vocabulary in the process of teaching Turkish as a foreign language. For this purpose, phrases have been examined according to a ranking which is determined by considering the literature review and expert opinions. The content of the study also includes the place of phrases in daily use and their importance in the process of teaching Turkish as a foreign language. The document analysis method has been utilized to determine the findings of the study. The findings of the study have been consistent with similar studies in the relevant literature.
Firstly, the unity of language and culture has been discussed in this study. Then, the concept of word has been examined and the classification of the phrases in the Turkish language has been made. Finally, the significance of phrases in improving the four basic language skills in the process of teaching Turkish as a mother tongue and as a foreign language has been discussed. The findings, discussed in the last part of the study, have shown that there are not enough materials on this subject. Considering the results, the study has developed recommendations in two areas regarding the process of teaching Turkish as a foreign language; recommendations on the preparation of practical examples from daily life vocabulary, and recommendations on the adaptation of sample expressions related to stereotypes in the different dialects of the Turkish language to the classroom environment within the context of language and culture.