Author :
Abstract
Bu çalışmanın amacı, eğitimde adaptif liderliğin Covid-19 sürecindeki önemini ortaya koymaktır. Kurumlar, yaşanılan olumsuz durumlarda belirsizliğin ön plana çıkması ve değişim gösteren çevrede ani, beklenilmeyen, etkisi büyük olaylar nedeniyle zaman içerisinde daha hassas ve kırılgan bir yapıya bürünmekte ve bu zorlukların üstesinden gelebilmeleri için adaptif liderlik türüne ihtiyaç duymaktadırlar. Eğitim kurumlarındaki adaptif liderlik, kaos döneminde ayakta kalabilmek, krize karşı koyarak dayanmak ve kriz sonrasında kaldığı yerden devam etmek; hatta iyi bir başlangıç yapmak, inisiyatif almak, hızlı ve etkin karar verebilmek kabiliyetine de bağlıdır. Eğitim öğretimde görev alan bütün paydaşların, öncelikli olarak öğrencilerin sağlığını göz önünde bulundurarak karar alması gerekmektedir. 2019 yılında Çin’in Wuhan kentinde ortaya çıkan ve halen devam etmekte olan küresel koronavirüs salgını (Covıd-19), ülkemizde olduğu gibi tüm ülkelerde de her kurum/kuruluş ve kademedeki liderler için oldukça zorlu bir yoğunluk ve belirsizlikle devam etmektedir. Bu durum adaptif liderliğin önemini ortaya koymaktadır. Okullarda ise adaptif liderlik, eğitim faaliyetlerinin paydaşlarına olan olumsuz öğelerin etkisinin azaltılması, okulların yeniden yüz yüze eğitime geçtiğinde öğrencilerde oluşan konu eksikliğinin giderilmesi için kaynak ve diğer unsurların dizayn edilmesi gerekmektedir. Ayrıca salgın sürecinden yoğun şekilde etkilenen öğretmen ve öğrencilere ilişkin yapılması gereken işlemlerin belirlenmesi gibi iş ve işlemler, eğitimin geleceğine dair yeni plânlamaların yapılması gerekmektedir. Bu sebeple adaptif liderlik, eğitim ve öğretim faaliyetlerinde yaşanan değişimlere uyum sağlamada ve ortaya çıkabilecek zorlukları fırsata çevirmede eğitim kurumlarında durmadan devam eden bir yolculuk olacaktır.
Keywords
Abstract
This study aims to reveal the importance of adaptive leadership in education in the Covid-19 process. Institutions take on a more sensitive and fragile structure over time due to sudden, unexpected, and compelling events in such situations and changing environments and need a type of adaptive leadership to overcome these challenges. Adaptive leadership in educational institutions also depends on the ability to survive in a time of chaos, withstand the crisis, continue where it left off after the crisis, even make a good start, take the initiative, and make fast and effective decisions. Education all stakeholders involved in teaching should make decisions, taking into account students' health as a priority. The global Coronavirus outbreak (Covıd-19), which emerged in Wuhan, China in 2019 and is still ongoing, continues with a very challenging intensity and uncertainty for leaders of all institutions/organizations and levels in all countries as in our country. This demonstrates the importance of adaptive leadership. In schools, adaptive leadership, reducing the impact of negative elements on stakeholders of educational activities, resources, and other elements should be designed to address the lack of subjects in students when schools switch to face-to-face education. However, new plans need to be made for the future of education, such as work and operations, such as determining the actions that need to be taken concerning teachers and students heavily affected by the epidemic process. For this reason, adaptive leadership will be an ongoing journey in educational institutions to adapt to changes in education and training activities and to turn the challenges that may arise into opportunities.
Keywords
- Akbaba-Altun, S. (2001). Chaos and management. Educational Administration: Theory and Practice, 28, 451- 469.
- Akdemir, A. (2003). Temel işletmecilik bilgileri. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
- Allen, I. E., & Seaman, J. (2015). Grade Level: Tracking Online Education in the United States.
- Ataman, G. (2001). İşletme yönetimi, İstanbul:Türkmen Kitabevi.
- Beaudoin, M. F. (2002). Distance education leadership: An essential role for the new century. The Journal of Leadership Studies, 8(2), 131–144.
- Can, H. (1992). Organizasyon ve yönetim. (2. Baskı). Ankara: Adım Yayıncılık.
- Casiello, A. (2019). Adaptive leadership approaches in online education: a study of trust creation and change management in higher education. Master Thesis, Old Dominion University.
- Celep, C. (2002). Sınıf yönetimi ve disiplin. Ankara:Anı Yayıncılık.
- Coleman, N. J. (2016). An exploration of the role of leadership behaviors and ambidexterity in online learning units (Doctoral dissertation), The George Washington University, USA.
- Dede, C. J. (1993). Leadership without followers. In G. Kearsley & W. Lynch (Eds.), Educational technology: Leadership perspectives (pp. 19–28). Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.
- Demirtaş, H. (2000). Kriz yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Yaz, 23, 353-373.
- Dinçer, Ö. (2007). Stratejik yönetim ve işletme politikası. İstanbul: Alfa Yayınları.
- Doğan, S. (2001). Vizyona dayalı liderlik. İstanbul: Philip & Richard’s İnsan ve İnsan Kaynakları Danışmanlığı.
- Dural, B. (2002). Atatürk’ün liderlik sırları. İstanbul: Okumuş Adam Yayınları.
- Eren, E. (1993). Yönetim psikolojisi. (4. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
- Fıedler, F. E., Joseph, E. G. (2003). Leadership in a non-linear world. Ed: Cary L.
- Glover, J., Rainwater, K., Jones, G., & Friedman, H. (2002). Adaptive leadership: Four principles for being adaptive (Part 2). Organization Development Journal, 20 (2), 18-38.
- Heifetz, R. A., & Linsky, M. (2004). When Leadership Spells Danger. Educational Leadership, 61(7), 33-37.
- Heifetz, R., Grashow, A., & Linsky, M. (2009). Leadership in a (Permanent) Crisis. Harvard Business Review, 87(7/8), 62-69.
- Hemphill, J.K., & Coons, A. E. (1957). Development of the leader behavior description questionnaire. In R. M. Stogdill & A. E. Coons (Eds.), Leader behavior: Its description and measurement. Columbus: Bureau of Business Research, Ohio State University.
- Hughes, R. L., Ginnett, R. C. & Curphy, G. J. (2002). Leadership: enhancing the lessons of experience. 4th Ed. Boston: McGraw-Hill Irwin.
- Huong, V. T. M. (2020). Factors affecting ınstructional leadership in secondary schools to meet Vietnam’s general education. Innovation International Education Studies; 13(2): 48-60.
- Karaköse. M. A., İmamoğlu, S. Z. ve İnce, H. (2020). Dönüşümcü ve adaptif liderlik tarzlarının örgütsel dayanıklılık kapasitesinin geliştirilmesindeki rolü: Kavramsal bir model önerisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 21(1), 153-169.
- Kendirli, S. (2006). Portföy yönetiminde kaos teoremi. Journal of İstanbul Kültür University, (2), 171-180.
- Klan, G. (2003). Crisis leadership: how military lessons and corporate experiences can help leaders find opportunity in times of greensboro.USA: Center for Creative Leadership
- Koçel, T. (2003). İşletme yöneticiliği. (9.baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
- Linda, M. R., & Lori, A. C. (2007). Applying adaptive leadership to successful change initiatives in academia. Leadership & Organization Development Journal, 28(4), 325-335.
- Mango, E. (2018). Rethinking leader ship theories. Open Journal of Leadership, 7, 57-88.
- McKenzie, B., Ozkan, B., & Layton, K. (2005). Distance leadership practices – what works in higher education. paper presented at the e-learn: world conference on e-learning in corporate, government, Healthcare, and Higher Education. Vancouver, Canada.
- Northouse, P. G. (2016). Leadership: Theory and practice. 7th ed. Thousand Oaks, CA:Sage.
- Nworie, J. (2012). Applying leadership theories to distance education leadership. Online Journal of Distance Learning Administration, 15(4), 44-56.
- Özalp, Z. (2020). Covid-19 bağlamında devletlerin hak ve sorumlulukları. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi 9(2), 127-132.
- Özen, H. (2019). Educatıonal challenges of Syrıan refugees ın Turkey: through the lenses of complex adaptıve leadershıp theory. Educational Planning, 26 (4), 41-56.
- Paksoy, M. (2002). Çalışma ortamında insan ve toplam kalite yönetimi. İstanbul: İ.Ü İşletme Fakültesi Yayını.
- Peker, Ö. ve Aytürk, N. (2000). Etkili yönetim becerileri öğrenilebilir ve geliştirilebilir. Ankara: Yargı Yayınevi.
- Ritchie, B. W. (2004). Chaos, crises and disaster: A strategic approach to crisis management in the tourism industry. Tourism Management, 25(6), 669-683.
- Sergıovannı, T. J. (1998). Leadership as pedagogy, capital development and school effectiveness. International Journal of Leadership in Education Theory and Practice, 1(1), 37-46.
- Squires, V. L. (2015). Tacklıng complex educatıonal challenges through adaptıve leadershıp. Antistasis, 5(1), 15-18.
- Torres, R., & Reeves, M. (2011). Adaptive leadership. Leadership Excellence, 28(7), 8-8.
- Uhl-Bien,M., Marion,R., & McKelvey, B. (2007).Complexity leadership theory: Shifting leadership from the industrial age to the knowledge era. The Leadership Quarterly, 18(4),298-318.
- Yeşilorman, M. (2006). Kelebek kanadını kimden yana çırpıyor? Birleştirilmiş biliminin kıyısında kaos ve sosyal bilimler, Journal of İstanbul Kültür University, 4(3): 77-86.
- Whiffen, H. H. (2011). Becoming an adaptive leader. Military Review, 87(6), 108- 114.
- https://www.worldsofeducation.org/en/woe_homepage/woe_detail/16727/%E2%80% 9Cwhat-the- covid19-pandemic-will-change-in-education-depends-on-the thoughtfulness- of-educationresponses-today%E2%80%9D-by-fernando-mreimers, What The Covid-19 Pandemic Will Change in Education Depends On The Thoughtfulness Of Education Responses Today, Fernando M. REIMERS, 05 Ocak 2021.
- https://www.roffeypark.com/leadership-and-management/the-adaptive-challenge-of-covid 19/,The Adaptive Challenge of COVID-19, George KUNNATH, 05 Ocak 2021.
- http://www.cengizpak.com.tr/6-kor-adam-bir-fil-ve-erp/, 04.03.2021.
