ÇALIŞMA HAYATINDA KADIN İŞGÜCÜNE YÖNELİK CİNSİYET AYRIMCILIĞININ DRAMA YÖNTEMİYLE İNCELENMESİNE İLİŞKİN KATILIMCI GÖRÜŞLERİ
Author :
Abstract
Bu araştırma, fabrikada çalışan erkeklerden oluşturulan bir gruba, çalışma hayatında kadın iş gücüne yönelik cinsiyet ayrımcılığı konusunda drama yöntemiyle farkındalık sağlamayı amaçlamaktadır. Araştırmaya dahil edilen erkeklerin uygulamalara ilişkin algılamaları ve deneyimleri nitel veri toplama tekniği ile belirlenmiştir. Bu nedenle araştırma betimsel bir durum saptaması niteliğinde olup nitel araştırma yöntemi temel alınmıştır. Araştırmada katılımcılara açık uçlu sorular sorularak görüşmeler yapılmış ve katılımcıların verdikleri cevaplar kayıt altına alınmıştır. Nitel araştırma çalışmasının güvenirliği için verilere yönelik oluşturulan temalar 3 alan uzmanına sunulmuş ve uzmanlardan yapının uygunluğu konusunda görüş alınmıştır. Ön ve son görüşmeler sonucu elde edilen veriler betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiştir. Buna göre görüşmeler ve verilerin çözümlenmesi sonrasında her bir katılımcının görüşlerine yer verilerek bu görüşlerde değişimler olup olmadığı varsa bunların neden kaynaklanmış olabileceği değerlendirilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre tüm oturumlardaki değerlendirme çıktıları, katılımcı davranışları, ara değerlendirmeler ve doğaçlamalardaki durumlar göz önünde bulundurulduğunda katılımcıların çoğunluğunda çalışma hayatında kadın iş gücüne yönelik cinsiyet ayrımcılığı konusunda farkındalık geliştiği ifade edilebilir.
Keywords
Abstract
This study aims to raise awareness about gender discrimination against woman employees in working life, through drama method. The participants of the study group are selected as a man employees working in a factory. The perception and behaviour of the participants are measured with qualitative data collection techniques. Therefore, the research is descriptive and it is based on the qualitative research method. In the study, the participants are interviewed by open-ended questions and the participant answers are recorded. The reliability of qualitative reasearch is presented to 3 experts and their remarks are taken in to consideration about structure of research method . The data, obtained from the pre-interview and the last interview, is analyzed by descriptive analysis method. After the interviews and the data analysis, each participant’s opinion is examined to see if there is any changes in their perception and the reason of the changes are evaluated. It can be said that the awarness of gender discrimination against woman employee has raised among participants, according to outputs of the evaluation in all sessions, participants’ behaviour, mid sessions evaluations and performance in improvisations
Keywords
- Adıgüzel, Ö. (2010). Eğitimde Yaratıcı Drama. Ankara: Naturel Yayınevi.
- Arısoy, İ.A. ve Demir, N. (2007). Avrupa Birliği Sosyal Hukukunda Ayrımcılıkla Mücadele Kapsamında Kadın Erkek Eşitliği, Ege Akademik Bakış Dergisi, 7 (2)
- Çolak, F. ve Ş. Altan (2003). “Sex Discrimination in the Banking Sector: The Case of Turkey”, Kamu-İş İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 7 (2): 1–12.
- Dalkıranoğlu, T. ve Çetinel, F. G. (2008). Konaklama İşletmelerinde Kadın ve Erkek Yöneticilerin Cinsiyet Ayrımcılığına Karşı Tutumlarının Karşılaştırılması, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (20).
- Demir, M. (2011). İş Yaşamında Ayrımcılık: Turizm Sektörü Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8 (1).
- Eren G.G. ve Gültekin, F. (2009). Stres Kaynaklarının Kariyer Yönetimine Etkileri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (23)
- Freeman, G., Sullivan, K. and Fulton, C. R (2003). Effects of Creative Drama on Self Concept, Social Skills, and Problem Behavior. The Journal of Educational Research. 96 (3), 131-138.
- Işık, V. (2009). Çalışma Yaşamında Kadın İşgücüne Yönelik Cinsiyet Ayrımcılığı Uygulamaları. Kamu’da Sosyal Politika, C.4
- Kırel, Ç. ve Kocabaş, F. ve Özdemir, A.A. (2010). İşletmelerde Algılanan Cinsiyet Temelli Ayrımcılık: Eskişehir’de Özel Sektörde Bir Alan Araştırması. Çimento İşveren Dergisi, Çimento Endüstri İşverenleri Sendikası, 24 (3).
- Kocacık, F. ve Gökkaya, V. B. (2005). Türkiye’de Çalışan Kadınlar ve Sorunları. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6 (1).
- Mayatürk, E. (2006). Çalışma Yaşamında Cinsiyete Dayalı Ayrımcılık ve Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Onay, M. (2009). Algılanan Cinsiyet Ayrımcılığının Sonuçları ve Konuyla İlgili Ampirik Bir Çalışma. Ege Akademik Bakış Dergisi, 9 (4).
- Palaz, S. (2002). Discrimination Against Women in Turkey: a Review of The Theoretical and Empirical Literatüre. Ege Akademik Bakış, 2(1), 1-13.
- San, İ. (1990). Eğitimde yaratıcı drama. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 23 (2).
- Siks, G. B. (1958). Creative Dramatics: An Art for Children. New York: Harper&Brothers.
- Sayar, G. (2008). İşveren ve Yönetici Profili Açısından Cinsiyet Ayrımcılığı (Ücret, Terfi, İşe Alma): Gaziantep İli Örneği. Doktora Tezi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya
- Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
- Yılmaz, A., Bozkurt, Y. ve İzci, F. (2008). Kamu Örgütlerinde Çalışan Kadın İş Görenlerin Çalışma Yaşamlarında Karşılaştıkları Sorunlar Üzerine Bir Araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 9(2). 89-114.
- Yılmaz, F. (2010). Türkiye’de Kadın Çalışanların Mesleki Sağlık ve Güvenlik Koşulları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi.3 (13).
- Zapf, D. (1999). Organisational, Work Group Related and Personal Causes of Mobbing/Bullying at Work. International Journal of Manpower, 20 (1/2).
