AKADEMİSYENLERİN SÜRDÜRÜLEBİLİR KALİTE ALGISININ PERFORMANS ÜZERİNDEKİ ETKİSİNDE ÖZ-YETERLİLİĞİN ARACILIK ETKİSİ VE BİR ARAŞTIRMA
Author:
Abstract
Bu araştırmanın amacı akademisyenlerin sürdürülebilir kalite algısının onların performansları üzerinde öz-yeterlilik algılarının etkisinin yapılacak olan niceliksel bir araştırma ile olup olmadığının ortaya çıkarılmasıdır. Sürdürülebilir kalite algısı örgütlerin kalite ve sürdürülebilirlik faaliyetlerinin ve bu faaliyetlerin etkililiğinin çalışanlar tarafından algılanma derecesidir. Öz-yeterlilik kişinin karşılaştığı durum karşısında ne kadar ve ne süre boyunca çaba sarf edeceğine dair ve geçmiş deneyimleri sayesinde oluşan beklentilere göre sergilenen kişisel yeterlilik inancıdır (Çankır, 2016). Performans herhangi bir olayı veya durumu başarma isteği ve gücü olarak tanımlanmaktadır. Araştırma Türkiye’de çalışmakta olan yaklaşık 220 akademisyen üzerine yapılmıştır. Sürdürülebilir kalite algısını ölçmek için Çankır (2017)’ın geliştirdiği Sürdürülebilir Kalite Algısı ölçeği (SKA-Ö) kullanılmıştır. Öz-yeterliliği ölçmek için Schwarzer ve Jerusalem (1995) tarafından hazırlanıp 1996 yılında Yeşilay, Schwarzer ve Jerusalem tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan 10 maddelik Genel Öz-Yeterlilik ölçeği kullanılmıştır. Çalışan performansı ise Sigler ve Pearson (2000)’ın, Kirkman ve Rosen (1999)’dan aldığı ve Türkçeye uyarlaması Çöl (2011) tarafından yapılan dört ifade ile ölçülmüştür. Elde edilen verilerin analizinde, korelasyon ve regresyon analizi yapılacaktır.
Keywords
Abstract
The aim of this research is to find out whether the perceived sustainable quality of the academicians' is based on a quantitative research on the mediating effects of self-efficacy perceptions on their performances. Sustainable quality perception is the degree to which employees perceive the quality and sustainability activities of organizations and their effectiveness. Self-efficacy is the personal sufficiency belief displayed by how much and how long a person will endeavor to face the situation they are facing, and according to the anticipation of their past experience (Çankır, 2016). Performance is defined as the desire and power to achieve any event or situation. Research was carried on working in Turkey about 220 academics. In order to measure self-sufficiency, a 10-item General Self-Efficacy scale be used, prepared by Schwarzer and Jerusalem (1995) and adapted to Turkish by Yeşilay, Schwarzer and Jerusalem in 1996. Employee performance was measured by Sigler and Pearson (2000), Kirkman and Rosen (1999), and four expressions made by Turkish adaptation by Çöl (2011). In the analysis of the obtained data correlation and simple regression analysis tests be applied.