ÇUKUROVA FIKRA ANLATMA GELENEĞİNDE MAHALLİ BİR FIKRA TİPİ OLAN ELLEK (DÜZİÇİ) FIKRALARI

Author:

Year-Number: 2016-2
Yayımlanma Tarihi: null
Language : null
Konu :
Number of pages: 52-65
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Türk halk kültürü içinde fıkralar, önemli bir yere sahiptir. Binlerce yıldan beri sözlü gelenekte yaşayan fıkralar, ortaya çıktığı toplumdan ayrı düşünülemez. Çünkü fıkralar, içinden çıktıkları toplumun duygusunu, düşüncesini, esprisini, muhakeme gücünü, zekâsını yansıtması açısından önemlidir. Osmaniye’nin Düziçi ilçesine bağlı Ellek kasabasının insanları, bu çevrede zekilikleriyle, kurnazlıklarıyla, çalışkanlıkları ve dışa dönük özellikleriyle tanınmış insanlardır ve bu özellikleri de birçok fıkraya konu olmuştur. Bu çalışmada, Osmaniye’nin Düziçi ilçesine bağlı Ellek kasabası halkının duygularının, zekâlarının, saflıklarının, kurnazlıklarının dışa vurumu sonucu ortaya çıkmış ve bir bakıma Ellek halkının yaşayışını anlatan Ellek fıkraları, birinci sözlü kültür ürünleri olarak tabii ortamlarda, gözlem ve mülakat yöntemi kullanılarak derlenmiştir. Derlenen fıkralar, bağlam merkezli halk bilimi yöntemlerinden işlevsel halk bilimi yöntemine göre ele alınıp, verilen fıkra örnekleriyle bu fıkraların Çukurova fıkra anlatma geleneği içindeki yeri belirlenmeye çalışılmıştır.

Keywords

Abstract

Anecdote-telling has a significant place in Turkish folk culture. Having been passed on from generations to generations for thousands of years and having lived in the oral tradition, anecdotes cannot be deserted from the society from which they originated as they reflect the sentiments, thoughts, humour, ability of reasoning, intelligence of their respective society. People of Ellek village from Düziçi, Osmaniye are known for their intelligence, craftiness, hard-work and extrovert character in the region and have been subject of many anecdotes underlining such characteristics. In this study, Ellek anecdotes originated as an expression of sentiments, intelligence, naivete, craftiness of the people of Ellek village of Düziçi – Osmaniye have been compiled in their natural environment as a primary oral culture products by using observation and interview methods. These compiled anecdotes have been treated based on the functional folklore method which is one of the content-centered folklore methods. We attempted to localize these anecdotes within the anecdote-telling tradition of Çukurova region.

Keywords